SOLIDARNI Z UKRAINĄ

Od dziś stwierdzenie, że podstawą życia jest pokój przestało mieć wymiar abstrakcji. 
Wojna w Ukrainie jest aktem zbrodni nie tylko wobec Ukrainy, chociaż dziś to Ukraińcy niosą jej ciężar i będą długie lata konfrontować się z jej konsekwencjami.

Nie ma żadnej wątpliwości, że zbrodniczy reżim, który wojnę wywołał – przegra ją, jak każdy reżim, który taką decyzję kiedykolwiek w historii podejmował. 
Ale tysiące ludzi zapłaci za to życiem, a setki tysięcy, czy miliony – straci dorobek życia.
Dlatego w tak nieprawdopodobnie trudnej sytuacji będziemy, jako kraj, ale też jako Miasto pomagać Ukraińcom, których spotyka tragedia wojny. Będziemy pomagać także dlatego, że setki tysięcy Ukraińców w Polsce pracują w naszych firmach, wspierając naszą, polską gospodarkę. 

Grupa osób z zaprzyjaźnionego z Jelenią Górą Siewierodoniecka w obwodzie ługańskim, będącej dziś na pierwszej linii frontu zwróciła się do nas z pytaniem, czy będziemy mogli przyjąć kilkadziesiąt osób na czas ostrego zbrojnego konfliktu w tamtym obszarze. Wskazywano głównie osoby z „kartą Polaka”, mające rodzinne związki z Polską.
Nie ma i nie może być innej odpowiedzi, niż „tak”. I nie ma decydującego znaczenia, czy mają oni polskie korzenie, czy też nie mają uwiarygodnionych urzędowo dokumentów potwierdzających te związki. W okresie wojny, gdy na mieszkalne domy spadają rakiety, a czołgi mogą rozjeżdżać dobytek ludzi, których życie jest zagrożone, ważny jest po prostu – Człowiek. 
To humanitarny i moralny obowiązek nas wszystkich.

Przyjmowaliśmy w Jeleniej Górze także delegacje z innych miejscowości – Równe, Tarnopol… Ich mieszkańcy zainteresowani byli współpracą -  rozmowy i ustalenia, pełne optymizmu zostały przerwane agresją Rosji. Jeśli i oni zwrócą się do nas o pomoc – rozważymy wszystkie możliwości jej udzielenia. 
Możemy bowiem mieć różne oceny historii, ale dziś chodzi o przyszłość. I nie tylko o przyszłość Ukrainy, czy naszych związków z tym krajem, ale także w nieco dalszej perspektywie – o przyszłość Polski i nas tutaj. Nas, którzy jeszcze do wczoraj żyliśmy w przeświadczeniu, że przecież nie może dojść do wojny, bo w żadnej wojnie nie było zwycięzców, którzy nie ponieśli strat. 

Można zdobyć się na porównanie – kiedy pali się mieszkanie sąsiada, a pożar grozi jego życiu, to każdy człowiek rzuca się na ratunek, choć wie, że sam może się poparzyć.

Dzisiaj płonie nasz sąsiad – Ukraina. 

______________________________________________________

Від сьогодні твердження, що мир є основою життя, перестало мати абстрактний вимір. Війна в Україні – це злочин не лише проти України, хоча сьогодні саме українці несуть її тягар і багато років будуть стикатися з її наслідками. Безсумнівно, злочинний режим, який розпочав війну, програє її, як і будь-який режим, який коли-небудь приймав таке рішення в історії. Але тисячі людей заплатять за це своїми життями, а сотні тисяч чи мільйони – втратять життя. Тому в такій неймовірно складній ситуації ми, як країна, а також як Місто, будемо допомагати українцям, які переживають трагедію війни. Ми також будемо допомагати тому, що сотні тисяч українців у Польщі працюють у наших компаніях, підтримуючи нашу польську економіку. Група друзів з партнерського з Єленою Ґурою міста Сєвєродонецьк на Луганщині, яка сьогодні є першою лінією фронту, запитала нас, чи зможемо ми прийняти кілька десятків людей під час гострого збройного конфлікту на цій території. В основному вказувалися люди з «картою поляка» та родинними зв’язками з Польщею. Немає і не може бути іншої відповіді, крім «так». І не має вирішального значення, чи мають вони польське коріння чи не мають офіційно засвідчених документів, що підтверджують ці зв’язки. Під час війни, коли ракети падають на житлові будинки, а танки можуть наїздити на майно людей, чиє життя під загрозою, важливою є – Людина. Це гуманітарний і моральний обов’язок для всіх нас. Ми також приймали у місті Єленя Ґура делегації з інших міст – Рівне, Тернополя... Їхні жителі були зацікавлені у співпраці – розмови та домовленості, сповнені оптимізму, були перервані російською агресією. Якщо вони також звернуться до нас за допомогою – ми розглянемо всі можливості її надання. Ми можемо по-різному оцінювати історію, але сьогодні мова йде про майбутнє. І не лише про майбутнє України чи наші зв’язки з цією країною, а й у трохи більш довгому ракурсі – майбутнє Польщі та нас тут. Ми, які ще вчора були вп.